Wapenstilstand

Toespraak van burgemeester Johan De Ryck naar aanleiding van de herdenking van het einde van de eerste oorlog

Vandaag herdenken we het einde van een van de meest verwoestende conflicten in de geschiedenis, de Eerste Wereldoorlog.

We zijn hier samen om de moedige mannen en vrouwen te eren die hun levens op het spel hebben gezet, die hebben gevochten en die vaak het hoogste offer hebben gebracht om vrede en vrijheid te herstellen.

Het was een tijd waarin de wil om vrijheid en rechtvaardigheid te herstellen sterker was dan welke tegenstand ook.

We mogen niet vergeten dat vrede en vrijheid niet vanzelfsprekend zijn.
De beide wereldoorlogen herinneren ons eraan hoe belangrijk het is om vrede te koesteren en conflicten te vermijden door dialoog.
Het is onze verantwoordelijkheid om de lessen uit het verleden te blijven herinneren en door te geven aan de volgende generaties. We mogen nooit vergeten welke prijs er is betaald voor vrede en vrijheid.

Laten we deze herdenking aangrijpen als een kans om te reflecteren, om ons engagement voor vrede te vernieuwen en om een wereld op te bouwen die gebaseerd is op begrip, medeleven en solidariteit.
Laten we niet vergeten dat vrede een voortdurende inspanning vereist, en dat het onze verantwoordelijkheid is om eraan bij te dragen, elke dag opnieuw.

Helaas zijn er vandaag de dag nog steeds verschillende conflicten en oorlogen gaande over de hele wereld. Deze conflicten variëren in omvang en oorzaak maar steeds worden onschuldige mensen geconfronteerd met de gruwelen van oorlog.

Enkele van de conflicten en oorlogen die momenteel aanhouden of recentelijk hebben plaatsgevonden, zijn onder andere: de Syrische en Ethiopische burgeroorlogen, de talrijke conflicten en burgeroorlogen in Afrika, het conflict in Afghanistan, het conflict tussen Rusland en Oekraïne en het Israëlisch-Palestijns conflict.

De reden voor deze oorlogen tussen landen hebben steeds te maken met bezitsdrang naar grondgebied en rijkdommen. De potentaten die de oorlog starten nemen hun beslissingen ver van het oorlogsgebied en het zijn zij die de gewone man en vrouw hun bevelen laten uitvoeren op het slagveld en daarbij de oorzaak zijn van de vele slachtoffers die daarbij te betreuren vallen.

Ik wil dan ook de oproep van de leerlingen van het GO! Atheneum Antwerpen onder jullie aandacht brengen. In hun brief die ze overhandigd hebben aan het Europees Parlement staat letterlijk: We voelen ons machteloos, overstelpt door al die gruwelijke beelden en ze blijven maar komen. Wij, maar ook jullie kijken toe… Daarom, alsjeblieft, doe iets en onderhandel vrede.
Met hun brief geven ze een duidelijke en krachtige boodschap voor vrede en tegen polarisatie. Hun oproep sluiten ze af met en ik citeer “Spreek voor ons, spreek luid en duidelijk: onderhandel een vrede voor lange termijn en Never Again!”

Deze oproep sluit naadloos aan bij het motto "Nooit meer oorlog" dat de wens benadrukt om de gruwelen van oorlog te voorkomen en te voorkomen dat dergelijke conflicten zich herhalen. Het is een boodschap van hoop en vreedzaam streven naar een betere toekomst, waarin internationale samenwerking en dialoog centraal staan om conflicten te voorkomen en op te lossen.

Het internationaal symbool van vrede en wapenstilstand is de witte vlag. Daarom hebben we er dit jaar voor gekozen om alle kransen die vandaag neergelegd worden aan de monumenten in de vier deelgemeenten te voorzien van een wit lint.

Laat dit een krachtige boodschap zijn voor vrede en een herinnering aan het belang van vreedzame oplossingen voor conflicten.

Ik hoop dat de slogan "Nooit meer oorlog" die op het Vredesmonument in Diksmuide prijkt ooit bewaarheid wordt in heel de wereld.