Ook hardleerse gemeenten moeten sociale woningen bouwen

Standpunt N-VA Ranst:

Ranst gaat een inhaalbeweging doen op het vlak van sociale woningen.
Het vorige gemeentebestuur heeft onvoldoende inspanningen gedaan om de opgelegde norm te behalen. In het totaal moeten er in Ranst 151 sociale huurwoning beschikbaar zijn.
Op dit ogenblik zijn er slechts 25 sociale huurwoningen in Ranst. Van 32 woningen is de ruwbouw bijna klaar en 26 woningen zijn aanbesteed.
Een inhaalbeweging is nodig om nog 68 sociale huurwoningen te realiseren.
Belangrijk is dat dit gemeentebestuur aantoont dat ze de nodige inspanningen doet. Enkel op die manier kunnen wij zelf beslissen waar de woningen ingeplant zullen worden.
Ook Ranst moet zijn bijdrage leveren.

Beeldverslag van ATV - 04 Okt. 2019

Artikel in De Standaard - 04 Okt. 2019

De nieuwe Vlaamse regering gaat gemeenten die amper sociale woningen hebben, verplichten om er meer te bouwen.
Zestien gemeenten zitten vandaag op het strafbankje bij het Agentschap Wonen Vlaanderen. Dat zijn zestien gemeenten die het vastgelegde minimumaantal sociale huurwoningen (9 procent van het woonaanbod) niet halen en bovendien niet aantonen dat ze
voldoende inspanningen leveren om het ooit te halen.
In de meeste gevallen gaat het dan om rijkere, landelijke gemeenten die er niet happig op zijn om 'alle problemen van de buurgemeenten' aan te trekken, zoals de burgemeester van Ardooie aangeeft (zie inzet).
Het leidt al jaren tot frustraties bij de steden en gemeenten die wel de nodige inspanningen leveren.
'Er zijn een paar gemeenten die obstinaat weigeren om sociale woningen te bouwen en daar ook fier op zijn', zegt Vlaams Parlementslid Katrien Partyka, CD&V-burgemeester van Tienen. 'Tot nu konden de gemeenten alleen maar op het matje geroepen
worden door de minister van Wonen, maar daar gebeurde voor de rest niets mee. We gaan het hen deze keer niet meer gewoon vragen, maar hen bij de hand pakken en het gewoon doen. De Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) krijgt nu het
initiatiefrecht om de bouwdossiers in die gemeenten zo nodig zelf op te starten.'
Stok achter de deur
In het Vlaamse regeerakkoord staat letterlijk dat 'in gemeenten die onvoldoende inspanningen leveren, de VMSW het initiatief kan nemen om projecten te lanceren'. Voorlopig moest de overheidsinstelling zich nog beperken tot het bemiddelen tussen de
huisvestingsmaatschappijen en de hardleerse lokale besturen. De VSMW wacht nu naar eigen zeggen nog op de 'concrete uitwerking van het plan in de beleidsnota'.
'Dit is een stok achter deur, maar de gemeenten moeten natuurlijk nog altijd de bouwvergunning voorzien', zegt N-VA-parlementslid Lorin Parys. Met andere woorden: samenwerking met lokale besturen is nog altijd nodig.
'Maar dit moet er wel voor zorgen dat we geen grotere concentraties van sociale woningen in de steden krijgen. Kleine projecten, verspreid en ingebed in de kleinere steden en gemeenten, zijn beter', zegt Parys.
'Als elke gemeente trouwens het beoogde aantal sociale woningen bouwt, zouden we nog bijna 10.000 extra sociale woningen verspreid over heel Vlaanderen kunnen realiseren.'
Van het Brasschaat van Jambon tot het Aalter van De Crem
Opvallend: de maatregel lag bij alle partijen gevoelig. Zowel de N-VA, CD&V als Open VLD heeft burgemeesters van hardleerse gemeenten in de eigen rangen. Net daarom kwam er tijdens de onderhandelingen zelfs een lijst op tafel met de stand van zaken in de
steden en gemeenten van de partijkopstukken.
Die lijst moest aantonen dat er bij alle partijen voorbeeldige leerlingen zitten, zoals het Antwerpen van Bart De Wever (N-VA), het Kortrijk van Vincent Van Quickenborne (Open VLD) en het Torhout van Hilde Crevits (CD&V). Maar ook dat er bij alle partijen nog
werk aan de winkel is, zoals in het Brasschaat van Jan Jambon (N-VA), het Lubbeek van Theo Francken (N-VA), het Aarschot van Gwendolyn Rutten (Open VLD), het Brakel van Alexander De Croo (Open VLD), het Aalter van Pieter De Crem (CD&V) en, jawel, ook
het Tienen van Partyka zelf.
Belangrijk detail: geen van die gemeenten zit op dit moment op het strafbankje, maar ze halen desondanks het vastgelegde percentage niet. 'Het gaat voor alle duidelijkheid vooral over de echt hardleerse gemeenten, niet de gemeenten die al goede intenties
tonen om de doelstelling te halen', zegt Partyka.
Manoeuvreerruimte voor De Wever
In de aanloop naar het Vlaamse regeerakkoord was er ook commotie over de startnota van informateur De Wever. Die bepleitte een subsidiestop voor steden die hun percentage sociale woningen (9 procent dus) al hadden gehaald. De Wever ondermijnde daarmee
zijn eigen Antwerpse bestuursakkoord dat, vooral onder impuls van de Antwerpse coalitiepartij SP.A, volop inzet op nieuwe sociale woningen. Ook in Gent werd de druk op Open VLD-burgemeester Mathias De Clercq opgevoerd om de passage te schrappen.
Dat gebeurde uiteindelijk ook. Gemeenten die hun percentage al haalden, kunnen daardoor toch nog altijd subsidies krijgen. De regering voert wel een 'harde bovengrens' in van maximaal 15 procent sociale woningen per gemeente, benadrukt Parys. Dat geeft
Antwerpen, Gent of Kortrijk wat manoeuvreerruimte, zonder het aantal sociale woningen in die steden te doen exploderen.
Simon Andries